Een veld zie je niet — tot iets erop reageert
Een magnetisch veld kun je niet rechtstreeks waarnemen. Je ziet de magneet. Je ziet het ijzervijlsel.
Maar het veld ertussen wordt pas zichtbaar wanneer de korrels een patroon vormen.
Niet omdat het vijlsel "denkt", maar omdat het veld een structuur heeft die dingen op elkaar laat reageren.
In menselijke interactie werkt dat verrassend vergelijkbaar:
- de mens is de magneet
- adem, timing en microgedrag zijn het vijlsel
- het veld ertussen laat zichzelf zien in patronen en kantelpunten
Die patronen — de shifts, de omslagmomenten, de richting — vormen de kern van mijn onderzoek.
Stel je voor dat jouw bewustzijn een schip is
Geen theorie. Geen ingewikkelde taal. Gewoon een schip dat zich door de wereld beweegt.
Dat schip ben jij. Dat is I.
Het heeft een koers. Dat is V.
En het beweegt door water dat steeds verandert. Dat water is O — het veld waarin jij leeft, werkt en denkt.
Samen vormen ze de structuur waarmee je door situaties navigeert.
I — Het Schip
de waarnemer
Je schip is hoe jij in jezelf staat. Stabiel, onrustig, helder of vermoeid — het bepaalt hoe je op het water ligt.
Een klein detail verandert alles: een schip dat scheef ligt, leest het water anders dan een schip dat rechtop staat.
V — De Koers
de richting
Dit is niet je intentie. Dit is waar je daadwerkelijk heen beweegt.
Soms is dat wat je zegt. Soms niet. Je koers vertelt altijd de waarheid.
O — Het Water
het veld
Het water is alles wat om je heen beweegt: sfeer, spanning, mensen, context, gesprekken, ondertoon.
Water is nooit stil. Het duwt, trekt en verandert — vaak voordat iemand iets uitspreekt.
ΔO — De golf die alles kantelt
Iedereen kent dit moment.
Een gesprek dat omslaat. Een samenwerking die opent. Een sfeer die plotseling dichtklapt.
Die golf — het kantelpunt dat het schip meeneemt — noemen we ΔO. Je voelt het vaak eerder dan je het begrijpt.
Hoe I·V·O werkt
I·V·O is een structuurtaal voor velddynamiek. Het maakt zichtbaar wat iedereen voelt, maar waar weinig woorden voor bestaan.
Het helpt je:
- zien wanneer je schip scheef ligt
- voelen wanneer de koers verandert
- lezen wat het water werkelijk doet
- herkennen wanneer een golf eraan komt
- navigeren zonder te verdrinken in ruis
Geen mystiek. Geen pseudowetenschap. Geen abstract jargon.
Gewoon een heldere taal voor de onderlaag waar ervaring ontstaat.
Dit is het startpunt
Hier verzamel ik casussen, modellen en experimenten om te testen of deze structuren:
- door meerdere mensen herkend worden
- reproduceerbaar zijn
- consistent terugkomen in verschillende contexten
- en genoeg precisie bieden om velddynamiek te beschrijven
Alles op deze site komt voort uit één centrale vraag:
Kunnen we het veld van menselijke interactie werkelijk zichtbaar maken?